Monday, September 20, 2010

Mackenzie



Él me dijo, “mira, no quiero ser tu amigo, sólo tu amante”. Suena a una canción, pero él lo dijo antes. Yo me ahogaba mirando a las estrellas, lamentándome por esto y lo otro, las elecciones de mi vida. Y me dolió. Me dijo, “si vas a seguir llorando, no quiero volver a verte”. Y se fue. Se fue y cerró la casa con llave y yo me quedé en el jardín y mis cosas estaban dentro. Dormí en el coche. Por la mañana no sentí nada. Estuve mucho tiempo sin sentir. Lo fui dejando todo. Luego conseguí ser libre durante un tiempo. Pienso que en parte se lo debo a él.


7 comments:

  1. Anonymous12:49 AM

    Me encanta.
    Bravo.

    Bruja

    ReplyDelete
  2. Anonymous1:45 PM

    Sembla una paràbola de com l'absència de l'amant dona llibertat. Però és cert? o millor: no pot conviure la llibertat i l'amant? (potser l'amic obre la porta)

    ReplyDelete
  3. Anonymous3:29 PM

    "La libertad es incompatible con el amor. Un amante es siempre un esclavo." - Anne Louise Germaine De Staël

    ReplyDelete
  4. Una cosa és un amic, l'altra un amant. L'amor va més enllà. L'amor supera l'amic i l'amant. Però els ha d'incloure.

    Nunca quisiera un amor que no es amigo y amante. Nunca podría vivir sin amor.

    Slave to love, oh oh. The sky is breaking, a see of flames...

    Gracias por los comentarios.

    ReplyDelete
  5. Anonymous12:05 PM

    " No se es amigo de una mujer cuando se puede ser su amante." Honoré De Balzac

    ReplyDelete
  6. Y no hay nada como un buen amante...

    ReplyDelete